Perifere neuropathie
PERIFERE NEUROPATHIE Perifere neuropathie is de algemene benaming dat refereert aan verstoringen aan het perifere zenuwstelsel. Het perifere zenuwstelsel bestaat uit zenuwen welke ontspringen uit het centraal zenuwstelsel en naar verschillende perifere delen van het lichaam gaan. De perifere neuropathie is een relatief veel voorkomend probleem wat resulteert in schade aan de zenuwen. Het kan veroorzaakt worden door een aantal ziektes aan de zenuwen. De meest voorkomende oorzaken zijn diabetes, alcoholisme, voedingstekorten, andere specifieke aandoeningen aan het zenuwstelsel en zenuwbeknellingen (rug). Diabetes is de grootste meest voorkomende oorzaak van perifere neuropathie. Andere minder voorkomende oorzaken zijn blootstelling aan koude of straling, medicijngebruik, giftige stoffen, vasculaire of collogene ziekten en reumatoïde artritis. SYMPTOMEN Als een sensibele zenuw beschadigd is, is het belangrijkste symptoom pijn, prikkelingen, tintelingen, een branderig gevoel en een vermindering of verergerd van het gevoel (wattengevoel). De symptomen ontwikkelen zich geleidelijk aan. Het kan starten met een tinteling in de tenen en de bal van de voet en zich omhoog verspreiden. Soms kan de huid zo gevoelig worden dat de kleinste aanraking vervelend is. Soms zijn de symptomen nauwelijks merkbaar, maar op andere momenten speciaal ’s nachts, kunnen ze ondraaglijk zijn. De symptomen kunnen ook een wattengevoel geven, branderige voeten of pijn. Als de motorische zenuwen zijn beschadigd kan er een verzwakking van de spieren ontstaan welke door deze zenuwen worden gecontroleerd met als gevolg een verandering van voetstand. DIABETISCHE PERIFERE NEUROPATHIE Er zijn drie soorten van diabetische perifere neuropathie:
Perifere neuropathie kan zich uiten in:
PODOTHERAPIE |